ਐਸਵਾਈਐਲ ਨੂੰ ਨੱਕਾ ਲਾਉਣ ਵਾਲੇ ਸ਼ਹੀਦ ਭਾਈ ਬਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਜਟਾਣਾ ਨੂੰ ਸਬਕ ਸਿਖਾਉਣ ਲਈ ਉਸਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਬੇਹੱਦ ਜ਼ਾਲਮ ਤਰੀਕੇ ਖਤਮ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਪਰ ਉਹ ਅਮਰ ਹੋ ਗਏ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕੁਰਬਾਨੀ ਦੀ ਗੱਲ ਜੱਗ ਕਰਦਾ ਤੇ ਕਰਦਾ ਰਹੇਗਾ।ਇਸ ਸਬੰਧੀ ਕੁਝ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ੀਆਂ ਪੋਸਟ ਤੇ ਹੇਠਾਂ ਕੁਮੈਂਟਾਂ ‘ਚ ਪਾ ਰਿਹਾਂ, ਦੇਖ ਕੇ ਜਾਣਿਓ ਕਿ ਕੌਮ ਲਈ ਅਜਿਹੇ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਨੇ ਕੀ-ਕੀ ਝੱਲਿਆ ਤੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਟੱਬਰ ਕੁਰਬਾਨ ਹੋਏ ਨੇ, ਉਹ ਅੱਜ ਵੀ ਖੜ੍ਹੇ ਹਨ ਤੇ ਮਾਣ ਕਰਦੇ ਹਨ।
-ਗੁਰਪ੍ਰੀਤ ਸਿੰਘ ਸਹੋਤਾ । ਸਰੀ । ਚੜ੍ਹਦੀ ਕਲਾ
ਪਿੰਡ ਜਟਾਣਾ ਦੀ ਇਸ ਨੂੰਹ ਤੋਂ ਸੁਣੋ ਕਿਵੇਂ ਵਾਪਰਿਆ ਸੀ ਭਾਈ ਜਟਾਣਾ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ‘ਤੇ ਕਹਿਰ, ਜ਼ਾਲਿਮਾਂ ਨੇ ਜਿਉਂਦੇ ਸਾੜ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਪਰਿਵਾਰ #LatestNews #PunjabNews #jattana #SYL #updates #BalwinderSingh
ਅਜੀਤ ਪੂਹਲਾ- ਪੰਜਾਬ ਚ ਦਹਿਸ਼ਤ ਦਾ ਦੂਜਾ ਨਾਮ : ਸਾਬਕਾ ਨਕਸਲੀ ਤੋ ਵਹਿਸ਼ੀ ਪੁਲਿਸ ਕੈਟ ਦਾ ਸਫਰ
ਭਾਈ ਬਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਜਟਾਣਾ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਅੱਗ ਲਾਕੇ ਖਤਮ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਅਖੌਤੀ ਨਿਹੰਗ ਅਜੀਤ ਪੂਹਲੇ ਬਾਰੇ ਵੀ ਜਾਣਨਾ ਬਹੁਤ ਜਰੂਰੀ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਦਰਿੰਦੇ ਨੇ ਪੁਲਿਸ ਅਫਸਰਾ ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤਕ ਆਗੂਆ ਦੀ ਸ਼ਹਿ ਤੇ ਪੰਜਾਬ ਚ ਦਹਿਸ਼ਤ ਦਾ ਕਿਸ ਹੱਦ ਤੱਕ ਨੰਗਾ ਨਾਚ ਖੇਡਿਆ ।ਇਸਨੇ ਪੰਜਾਬ ਚ ਵਹਿਸ਼ੀ ਕਾਰਨਾਮੇ ਉਹ ਕੀਤੇ ਕੀ ਇਨਸਾਨ ਸੁਣ ਕੇ ਸਹਿਮ ਜਾਏ। ਦੱਸਣਯੋਗ ਹੈ ਕਿ ਅਜੀਤ ਪੂਹਲੇ ਨੂੰ 27 ਅਗਸਤ 2008 ਨੂੰ ਅਮ੍ਰਿਤਸਰ ਸੈੰਟਰਲ ਜੇਲ੍ਹ ਚ ਅੱਗ ਲਾਕੇ ਸਾੜ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।
ਪੂਹਲੇ ਦੀਆਂ ਕਰਤੂਤਾਂ ਦਾ ਕਾਲਾ ਚਿੱਠਾ ————-
ਅਜੀਤ ਪੂਹਲਾ ਨਿਹੰਗ ਬਾਣੇ ਹੇਠ ਲੁਕਿਆ ਇਕ ਅਜਿਹੇ ਕਿਰਦਾਰ ਦਾ ਨਾਂ ਸੀ, ਜਿਸਨੂੰ ਪੁਲਿਸ ਸਿਸਟਮ ਵੱਲੋਂ ਪੰਜਾਬ ਵਿਚ 80-90ਵਿਆਂ ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੌਰਾਨ ਖਾੜਕੂਵਾਦ ਵਿਰੁੱਧ ਲੜਾਈ ਵਿਚ ਖ਼ੂਬ ਵਰਤਿਆ ਗਿਆ। 90ਵਿਆਂ ਦੇ ਅੱਧ ਵਿਚਾਲੇ ਪੰਜਾਬ ਵਿਚ ਖਾੜਕੂਵਾਦ ਦਾ ਦੌਰ ਤਾਂ ਸਮਾਪਤ ਹੋ ਗਿਆ, ਪਰ ਪੂਹਲੇ ਦਾ ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ ਅੱਤਵਾਦ ਜਾਰੀ ਰਿਹਾ। ਪੂਹਲੇ ਨਾਲ ਖਾੜਕੂਵਾਦ ਦੌਰਾਨ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਵੀ ਜੁੜੀਆਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਨੇੜਿਓਂ ਦੇਖਣ ‘ਤੇ ਇਕ ਸਨਸਨੀਖੇਜ ਤੱਥ ਸਾਹਮਣੇ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਜਿੱਥੇ 1995 ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪੰਜਾਬ ਵਿਚ ਮੁਕੰਮਲ ਸ਼ਾਂਤੀ ਦਾ ਮਾਹੌਲ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਉਥੇ ਪੂਹਲੇ ਦਾ ਅੱਤਵਾਦ ਤਾਂ 2004 ਤੱਕ ਜਾਰੀ ਰਿਹਾ। ਪੂਹਲੇ ਨੇ ਜਿੱਥੇ ਖਾੜਕੂਵਾਦ ਦੌਰਾਨ ਪੁਲਿਸ ਸਿਸਟਮ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਸਹਿਯੋਗ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਉਥੇ ਉਹ ਖਾੜਕੂਵਾਦ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪੁਲਿਸ ਲਈ ਖ਼ੁਦ ਨਵੀਂ ਸਿਰਦਰਦੀ ਬਣ ਗਿਆ। ਉਸਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਅਤੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਪਹਿਲੂਆਂ ‘ਤੇ ਰੋਸ਼ਨੀ ਪਾ ਰਹੀ ਹੈ ਇਹ ਰਿਪੋਰਟ:ਰੱਬ ਦੇ ਘਰ ਦੇਰ ਹੈ, ਹਨੇਰ ਨਹੀਂ…” ਇੰਨਾ ਆਖਦਿਆਂ ਹੀ ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ ਤਰਨਤਾਰਨ ਦੇ ਪਿੰਡ ਵਰਪਾਲ ਦੇ ਜਸਬੀਰ ਸਿੰਘ ਜੱਸਾ ਦੀ ਵਿਧਵਾ ਗੁਰਮੀਤ ਕੌਰ ਦਾ ਰੁੱਗ ਭਰ ਆਇਆ। ਮਾਂ ਨੂੰ ਰੋਂਦਿਆਂ ਦੇਖ ਕੇ ਕੋਲ ਖੜ੍ਹੇ ਮਾਸੂਮ ਬੱਚੇ ਵੀ ਵਿਲਕ ਪਏ। ਗੁਰਮੀਤ ਨੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਹੰਝੂ ਪੂੰਝ ਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਤਾਂ ਚੁੱਪ ਕਰਵਾ ਦਿੱਤਾ, ਪਰ ਉਸਨੂੰ ਤਾਂ ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਚੁੱਪ ਕਰਵਾਉਣ ਵਾਲਾ ਵੀ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਬਹੁੜਿਆ। ਉਹ ਪਿਛਲੇ 7 ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਖੂਨ ਦੇ ਅੱਥਰੂ ਰੋ ਰਹੀ ਹੈ। ਉਸਨੂੰ ਇਹ ਦਰਦ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਨੇ ਨਹੀਂ, ਸਗੋਂ ਨਿਹੰਗ ਮੁਖੀ ਅਜੀਤ ਸਿੰਘ ਪੂਹਲਾ ਨੇ 2001 ਵਿਚ ਉਸਦਾ ਸੁਹਾਗ ਖੋਹ ਕੇ ਦਿੱਤਾ ਸੀ।ਦੁਨਿਆਵੀ ਅਦਾਲਤਾਂ ਤੋਂ ਇਨਸਾਫ਼ ਦੀ ਉਮੀਦ ਤੋਂ ਨਿਰਾਸ਼ ਹੋਈ ਗੁਰਮੀਤ ਕੌਰ ਨੇ ਹੰਝੂ ਪੂੰਝਦਿਆਂ ਆਖਿਆ ਕਿ ਪੂਹਲੇ ਦੀ ਮੌਤ ਨਹੀਂ ਹੋਈ, ਸਗੋਂ ਅੱਤਵਾਦ ਦਾ ਅੰਤ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ। ਹੱਡਬੀਤੀ ਸੁਣਾਉਂਦਿਆਂ ਗੁਰਮੀਤ ਕੌਰ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ 28 ਜੂਨ 2001 ਨੂੰ ਉਸਦਾ ਪਤੀ ਜਸਬੀਰ ਸਿੰਘ ਜੱਸਾ ਪਿੰਡ ਪੂਹਲਾ ਵਿਖੇ ਸ਼ਹੀਦ ਭਾਈ ਤਾਰੂ ਸਿੰਘ ਦੇ ਜੋੜ ਮੇਲੇ ਵਿਚ ਗਿਆ ਸੀ, ਪਰ ਵਾਪਸ ਨਹੀਂ ਪਰਤਿਆ। ਇਸੇ ਦੌਰਾਨ ਜਸਬੀਰ ਦੇ ਘਰਦਿਆਂ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਹ ਨਿਹੰਗ ਪੂਹਲੇ ਦੀ ਹਿਰਾਸਤ ‘ਚ ਹੈ। ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਜਸਬੀਰ ਦੀ ਪਤਨੀ ਗੁਰਮੀਤ ਕੌਰ ਨੇ ਖ਼ਤਰਾ ਮੁੱਲ ਲੈਂਦਿਆਂ ਨਿਹੰਗ ਪੂਹਲੇ ਕੋਲ ਆਪਣੇ ਸੁਹਾਗ ਦੀ ਸਲਾਮਤੀ ਲਈ ਫਰਿਆਦ ਲੈ ਕੇ ਜਾਣ ਦਾ ਫ਼ੈਸਲਾ ਕੀਤਾ। ਪੂਹਲੇ ਨੇ ਗੁਰਮੀਤ ਨੂੰ 2 ਲੱਖ ਰੁਪਏ ਦੀ ਫਿਰੌਤੀ ਦੀ ਸ਼ਰਤ ‘ਤੇ ਜੱਸੇ ਦੀ ਰਿਹਾਈ ਦਾ ਆਪਣਾ ਫ਼ੈਸਲਾ ਦੱਸ ਦਿੱਤਾ। ਦੁਬਾਰਾ ਫਿਰ ਗੁਰਮੀਤ ਆਪਣੀ ਨਣਦ ਨਿਰਮਲਜੀਤ ਕੌਰ ਨੂੰ ਨਾਲ ਲੈ ਕੇ ਪੂਹਲੇ ਕੋਲ 2002 ਦੀ ਲੋਹੜੀ ਵਾਲੇ ਦਿਨ 15 ਹਜ਼ਾਰ ਰੁਪਏ ਲੈ ਕੇ ਗਈ। ਉਸਨੇ 15 ਹਜ਼ਾਰ ਰੁਪੲੈ ਲੈ ਲਏ ਅਤੇ ਜਸਬੀਰ ਨੂੰ ਰਿਹਾਅ ਕਰਨ ਦਾ ਵਾਅਦਾ ਕਰਕੇ ਉਸਦੀ ਪਤਨੀ ਅਤੇ ਭੈਣ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਆਉਣ ਦਾ ਫੁਰਮਾਨ ਸੁਣਾ ਦਿੱਤਾ। ਇੱਥੇ ਹੀ ਬੱਸ ਨਹੀਂ, ਗੁਰਮੀਤ ਕੌਰ ਜਾਰ-ਜਾਰ ਰੋਂਦੀ ਹੋਈ ਦੱਸਦੀ ਹੈ ਕਿ ਅਖ਼ੀਰ ਇਕ ਦਿਨ ਪੂਹਲੇ ਨੇ ਉਸਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਹੀ ਉਸਦੇ ਪਤੀ ਉਤੇ ਮੋਟਰ-ਸਾਇਕਲ ਚੜ੍ਹਾ ਕੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਤੋੜ ਦਿੱਤੀਆਂ। ਗੁਰਮੀਤ ਕੌਰ ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਸਾਹਮਣੇ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਨੂੰ ਵਿਲਕਦਿਆਂ ਦੇਖ ਕੇ ਬੇਵਸੀ ਦੇ ਹੰਝੂ ਵਹਾਉਂਦੀ ਰਹੀ। ਉਹ ਦੱਸਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਦਿਨ ਉਹ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਦੀ ਜਾਨ-ਖੁਲਾਸੀ ਲਈ ਪੂਹਲੇ ਕੋਲ ਗਈ ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਇਹ ਗੱਲ ਸਾਫ਼ ਆਖ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਜੇਕਰ ਉਹ ਦੋ ਲੱਖ ਰੁਪਏ ਨਹੀਂ ਲਿਆ ਸਕਦੀ ਤਾਂ ਉਹ ਜੱਸੇ’ ਨੂੰ ਬਹੁਤੀ ਦੇਰ ਜਿਊਂਦਾ ਨਹੀਂ ਰੱਖ ਸਕਦਾ। ਉਹ ਦੱਸਦੀ ਹੈ ਕਿ ਪੂਹਲਾ ਉਸਨੂੰ ਉਸ ਥਾਂ ‘ਤੇ ਲੈ ਕੇ ਗਿਆ, ਜਿੱਥੇ ਉਸਦੇ ਪਤੀ ਨੂੰ ਬੰਧਕ ਬਣਾ ਕੇ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਪੌੜੀਆਂ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਥੋੜ੍ਹੀ ਜਿਹੀ ਥਾਂ ‘ਤੇ ਡਾਹੇ ਮੰਜੇ ‘ਤੇ ਜਸਬੀਰ ਨੂੰ ਲਿਟਾਇਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਸਦੀ ਇਕ ਬਾਂਹ ‘ਤੇ ਇਕ ਲੱਤ ਤੋੜੀ ਹੋਈ ਸੀ। ਗੁਰਮੀਤ ਨੂੰ ਜਸਬੀਰ ਨੇ ਇੰਨਾ ਹੀ ਕਿਹਾ, ਕਿਸੇ ਵੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮਿੰਨਤ-ਤਰਲੇ ਕਰਕੇ ਮੈਨੂੰ ਛੁਡਾ ਲਓ।” ਮੂੰਹੋਂ ਮੰਗੀ ਰਕਮ ਨਾ ਮਿਲਣ ‘ਤੇ ਪੂਹਲੇ ਨੇ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਜਸਬੀਰ ਦਾ ਕੋਹ-ਕੋਹ ਕੇ ਕਤਲ ਕੀਤਾ, ਸਗੋਂ ਉਸਦੀ ਲਾਸ਼ ਦੇ ਟੋਟੇ ਕਰਕੇ ਪਹਿਲਾਂ ਪਾਣੀ ਵਿਚ ਉਬਾਲਿਆ ਅਤੇ ਫਿਰ ਦਰਿਆ ਵਿਚ ਰੋੜ ਦਿੱਤਾ। ਗੁਰਮੀਤ ਕੌਰ ਦੱਸਦੀ ਹੈ ਕਿ ਜਦੋਂ ਸੰਨ 2003 ਵਿਚ ਪੂਹਲੇ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਕਰਨਲ ਜੀ ਐਸ ਸੰਧੂ ਅਤੇ ਕੈਪਟਨ ਸੁਖਦੇਵ ਸਿੰਘ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਿਚ ਲੋਕ ਲਹਿਰ ਉਠੀ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੇ ਵੀ ਪੂਹਲੇ ਵਿਰੁੱਧ ਆਪਣੀ ਫਰਿਆਦ ਲਗਾਈ। ਇਸੇ ਦੌਰਾਨ ਪੁਲਿਸ ਥਾਣਾ ਭਿੱਖੀਵਿੰਡ ਵਿਖੇ ਪੂਹਲੇ ਵਿਰੁੱਧ ਕੇਸ ਦਰਜ ਕਰਵਾ ਦਿੱਤਾ। ਪੂਹਲੇ ਵਿਰੁੱਧ ਜਸਬੀਰ ਸਿੰਘ ਜੱਸਾ ਦੇ ਬੇਰਹਿਮੀ ਨਾਲ ਕਤਲ ਸਬੰਧੀ ਐਡੀਸ਼ਨਲ ਸੈਸ਼ਨ ਜੱਜ ਤਰਨਤਾਰਨ ਦੀ ਅਦਾਲਤ ‘ਚ ਕੇਸ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਬੀਤੀ 8 ਅਗਸਤ ਨੂੰ ਪੇਸ਼ੀ ਮੌਕੇ ਨਿਹੰਗ ਪੂਹਲੇ ਨੇ ਗੁਰਮੀਤ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਮਾਰ ਦੇਣ ਦੀ ਧਮਕੀ ਦਿੰਦਿਆਂ ਕੇਸ ਵਾਪਸ ਲੈਣ ਦੀ ਗੱਲ ਆਖੀ ਸੀ।
ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰ ਸੁਖਦੇਵ ਸਿੰਘ (17), ਹਰਜੀਤ ਸਿੰਘ (13) ਅਤੇ 13 ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਧੀ ਰਾਜਬੀਰ ਕੌਰ ਦੀਆਂ ਨਮ ਹੋਈਆਂ ਅੱਖਾਂ ਪੂੰਝਦਿਆਂ ਗੁਰਮੀਤ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਬੇਸ਼ੱਕ ਅਦਾਲਤ ਦਾ ਫ਼ੈਸਲਾ ਅਜੇ ਨਹੀਂ ਆਇਆ, ਪਰ ਪੂਹਲੇ ਦੀ ਮੌਤ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਜਿੱਥੇ ਖੌਫ਼’ ਤੋਂ ਅਜ਼ਾਦੀ ਮਿਲੀ ਹੈ, ਉਥੇ ਕੁਦਰਤ ਦੇ ਇਨਸਾਫ਼ ‘ਤੇ ਪੂਰੀ ਤਸੱਲੀ ਮਿਲੀ ਹੈ। ਉਹ ਤਾਂ ਗੁਰੂ ਦਾ ਸਿੰਘ ਸਮਝ ਕੇ ਸ਼ਰਨ ‘ਚ ਆਈ ਸੀ ਪਰ…….ਉਪ-ਮੰਡਲ ਬਕਾਲਾ (ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ) ਦੇ ਪਿੰਡ ਝੂਠਾ ਕਰਤਾਰਪੁਰ ਦੇ ਮਜ਼੍ਹਬੀ ਭਾਈਚਾਰੇ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਭਜਨ ਸਿੰਘ, ਜਿਸਨੂੰ ਭਜਾ’ ਆਖ ਕੇ ਬੁਲਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਪੂਹਲੇ ਨੂੰ ਗੁਰੂ ਕਾ ਸਿੰਘ ਸਮਝ ਬੈਠਾ। ਉਸਦਾ ਆਪਣੇ ਭਰਾ ਨਾਲ ਝਗੜਾ ਹੋਇਆ ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਪੂਹਲੇ ਕੋਲ ਜਾ ਇਨਸਾਫ਼ ਲਈ ਪੁਕਾਰ ਕੀਤੀ। ਪੂਹਲਾ ਉਸ ਵੇਲੇ ਸ਼ਰਾਬ ਦੇ ਨਸ਼ੇ ਵਿਚ ਗੁੱਟ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਬੱਕਰੇ ਵੱਢਣ ਵਾਲਾ ਟੋਕਾ ਮੰਗਵਾਇਆ।
ਟੋਕਾ ਫੜ ਕੇ ਉਸਨੇ ਭਜੇ’ ਦੇ ਪੱਟ ‘ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦੀ ਟੱਕ ਲਗਾਇਆ ਅਤੇ ਫਿਰ ਦੂਜਾ ਵਾਰ ਉਸਦੀ ਪਿੰਜਣੀ ‘ਤੇ ਕੀਤਾ। ਭਜੇ ਦੀਆਂ ਡਾਡਾਂ ਨਿਕਲ ਗਈਆਂ। ਪੂਹਲੇ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਚੁੱਪ ਕਰਵਾਇਆ ਅਤੇ ਮੈਡੀਕਲ ਕਰਾਉਣ ਲਈ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ। ਫਿਰ ਪੁਲਿਸ ਕੋਲੋਂ ਭਜਨ ਸਿੰਘ ਂਭਜਾ’ ਦੇ ਭਰਾ ਵਿਰੁੱਧ ਆਈ ਪੀ ਅਸੀ ਦਾ ਧਾਰਾ 326 ਦਾ ਪਰਚਾ ਕਰਵਾ ਦਿੱਤਾ। ਜਦੋਂ ਭਜੇ ਦੇ ਭਰਾ ਦੀ ਪੈਰਵਾਈ ਲਈ ਪੰਚਾਇਤ ਥਾਣੇ ਪੁੱਜੀ ਤਾਂ ਥਾਣੇਦਾਰ ਨੇ ਪੰਚਾਇਤ ਦੀ ਤਾਕਤ ਦੇਖਦਿਆਂ ਭਜੇ’ ਤੋਂ ਪੁੱਛ-ਗਿੱਛ ਕੀਤੀ ਤਾਂ ਗੱਲ ਬੇਪਰਦ ਹੋ ਗਈ।ਜਦੋਂ ਪੰਚਾਇਤ ਇਕੱਠੀ ਹੋ ਕੇ ਨਿਹੰਗ ਪੂਹਲੇ ਕੋਲ ਗਈ ਤਾਂ ਅੱਗੋਂ ਉਹ ਅੱਗ-ਬਬੂਲਾ ਹੋ ਕੇ ਬੋਲਿਆ ਅਸੀਂ ਬਦਮਾਸ਼ ਵਾਂ…? ਅਸੀਂ ਸੰਤ ਲੋਕ ਗੁਰਦੁਆਰੇ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਛੱਬੀਆਂ ਬਣਾਉਂਦੇ ਫਿਰਦੇ ਹਾਂ…? ਆਖਰ ਪੰਚਾਇਤ ਮੈਂਬਰਾਂ ਨੇ ਪੂਹਲੇ ਦੀਆਂ ਮਿੰਨਤਾਂ ਕੀਤੀਆਂ ਤਾਂ ਕਿਤੇ ਜਾ ਕੇ ਉਸਨੇ ਦੋਨਾਂ ਭਰਾਵਾਂ ਦਾ ਸਮਝੌਤਾ ਕਰਵਾਇਆ। ਇਸੇ ਘਟਨਾ ਕਾਰਨ ਭਜੇ ਦੀ ਪਤਨੀ ਦੇ ਮਨ ਵਿਚ ਨਿਹੰਗ ਪੂਹਲੇ ਪ੍ਰਤੀ ਸਤਿਕਾਰ ਬਣ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਕ ਦਿਨ ਪਿੰਡ ਦੇ ਇਕ ਵਿਅਕਤੀ ਵੱਲੋਂ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਹੋਈ ਜ਼ਿਆਦਤੀ ਦੀ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਲੈ ਕੇ ਉਹ ਥਾਣੇ ਦੀ ਥਾਂ ਪੂਹਲੇ ਕੋਲ ਜਾ ਪੁੱਜੀ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਨਿਹੰਗ ਪੂਹਲੇ ਦੇ ਦਰਬਾਰ ਪੁੱਜੀ ਤਾਂ ਅੱਗੇ ਨਸ਼ੇ ਵਿਚ ਗੁੱਟ ਹੋ ਕੇ ਖੁਸਰੇ ਨਚਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਭਜੇ ਦੀ ਪਤਨੀ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੇ ਪੂਹਲੇ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸਾਥੀਆਂ ਨੂੰ ਫਰਿਆਦ ਲੈ ਕੇ ਆਈ ਅਬਲਾ ਦੀ ਇੱਜ਼ਤ-ਆਬਰੂ ਤਾਰ-ਤਾਰ ਕਰਨ ਦਾ ਹੁਕਮ ਦੇ ਦਿੱਤਾ। ਉਸਦੀ ਖੁੱਲ੍ਹ ਕਾਰਨ ਉਸਦੇ ਸਾਥੀਆਂ ਨੇ ਮਜ਼ਲੂਮ ਫਰਿਆਦੀ ਔਰਤ ਨੂੰ ਗੁਰੂ-ਘਰ ਦੇ ਵਿਹੜੇ ਵਿਚ ਹੀ ਬੇਪਰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਫਿਰ ਉਹ ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਉਸ ਬੇਵੱਸ ਫਰਿਆਦੀ ਔਰਤ ਨਾਲ ਜਬਰ-ਜਿਨਾਹ ਕਰਦੇ ਰਹੇ।
ਗਰੁੱਪ ‘ਚੋਂ ਬਾਹਰ ਜਾਣਾ, ਸਿੱਧਾ ਮੌਤ ਨੂੰ ਸੱਦਾ ਸੀ ਅਜੀਤ ਸਿੰਘ ਪੂਹਲੇ ਦੇ ਅਣਮਨੁੱਖੀ ਕਾਰਨਾਮਿਆਂ, ਹੈਵਾਨੀਅਤ ਦੇ ਨਾਚ ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਕਦਰਾਂ-ਕੀਮਤਾਂ ਦਾ ਬਲਾਤਕਾਰ ਕਰਨ ਦੀਆਂ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਦਾ ਇਕ ਚਸ਼ਮਦੀਦ ਗਵਾਹ ਹੈ ਸਵਰਨਜੀਤ ਸਿੰਘ। ਸਵਰਨਜੀਤ ਸਿੰਘ ਇਕ ਤਿਆਰ-ਬਰ-ਤਿਆਰ ਨਿਹੰਗ ਸਿੰਘ ਹੈ ਅਤੇ ਪੂਹਲੇ ਦਾ 7 ਸਾਲ ਪੀ ਏ ਰਹਿ ਚੁੱਕਿਆ ਹੈ। ਸਵਰਨਜੀਤ ਦੇ ਪਿਤਾ ਬੁੱਢਾ ਦਲ ਵਿਚ ਸਨ। ਅਜੀਤ ਸਿੰਘ ਪੂਹਲਾ ਇਕ ਵਾਰ ਪਿੰਡ ਕੋਹਾੜ ਕਲਾਂ, ਜਿੱਥੇ ਸਵਰਨਜੀਤ ਸਿੰਘ ਦਾ ਪਰਿਵਾਰ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ, ਆ ਕੇ ਰਾਤ ਠਹਿਰਿਆ। ਉਸਦੀ ਨਜ਼ਰ ਸਵਰਨਜੀਤ ਦੀ ਸ਼ਖਸੀਅਤ ‘ਤੇ ਆਣ ਟਿਕੀ। ਉਸਨੇ ਲਾਡ-ਪੁਚਕਾਰ ਕੇ ਸਵਰਨਜੀਤ ਨੂੰ ਪਰਿਵਾਰ ਸਮੇਤ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਦੇ ਸੈਕਟਰ 39-ਸੀ ਦੇ ਆਪਣੇ ਕਬਜ਼ੇ ਵਾਲੇ ਗੁਰਦੁਆਰੇ ਬੁਲਾ ਲਿਆ। ਉਸਨੇ ਸਵਰਨਜੀਤ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਪੀ ਏ ਰੱਖ ਲਿਆ। ਪਰ ਜਦੋਂ ਪੂਹਲੇ ਨਾਲ ਦਿਨ-ਰਾਤ ਰਹਿ ਕੇ ਸਵਰਨਜੀਤ ਨੇ ਉਸਦਾ ਅਸਲੀ ਰੂਪ ਵੇਖ ਲਿਆ ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਪੂਹਲੇ ਦੇ ਚੁੰਗਲ ‘ਚੋਂ ਕਿਸੇ ਬਹਾਨੇ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਣ ਦੀਆਂ ਤਰਕੀਬਾਂ ਬਣਾਉਣੀਆਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀਆਂ। ਸਵਰਨਜੀਤ ਅਨੁਸਾਰ ਉਸਨੂੰ ਇਹ ਵੀ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪਤਾ ਲੱਗ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਪੂਹਲੇ ਦੇ ਗਿਰੋਹ ‘ਚੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਣਾ ਸਿੱਧਾ ਮੌਤ ਨੂੰ ਸੱਦਾ ਦੇਣ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਹੈ। ਸਵਰਨਜੀਤ ਨੇ ਮੁਲਾਕਾਤ ਦੌਰਾਨ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਥਾਨ ਸਿੰਘ ਨਿਹੰਗ ਪੁੱਤਰ ਕਪੂਰ ਸਿੰਘ ਵੀ ਪੂਹਲੇ ਦੇ ਗਰੁੱਪ ‘ਚੋਂ ਛੁੱਟੀ ਲੈ ਕੇ ਘਰ ਜਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਤਾਂ ਪੂਹਲੇ ਨੇ ਕਰਤਾਰਪੁਰ ਝੂਠਾ ਵਿਚਲੇ ਡੇਰੇ ‘ਚ ਨਿਹੰਗ ਥਾਨ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਜਿਊਂਦਾ ਸਾੜ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਸਵਰਨਜੀਤ ਸਿੰਘ ਦੱਸਦਾ ਹੈ ਕਿ ਨਿਹੰਗ ਪੂਹਲੇ ਨੇ ਆਪਣੇ ਗਰੁੱਪ ਵਿਚ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਸਵਾਰੀ ਲਈ ਜਿਹੜੀ ਗੱਡੀ ਰੱਖੀ ਸੀ, ਉਸ ਰਾਹੀਂ ਉਹ ਨਸ਼ਿਆਂ ਦੀ ਢੋਆ-ਢੁਆਈ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਸਵਰਨਜੀਤ ਦੱਸਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਕ ਦਿਨ ਪੂਹਲਾ ਇਕ ਨਿਹੰਗ ਦੀ 7 ਸਾਲ ਦੀ ਬੱਚੀ, ਜਿਸ ਦੀ ਮਾਂ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਨੂੰ ਚੁੱਕ ਕੇ ਪਿੰਡ ਪੂਹਲਾ ਵਿਚਲੇ ਆਪਣੇ ਕਿਲ੍ਹਾਨੁਮਾ ਮਹਿਲ ਦੇ ਬੇਸਮੈਂਟ ‘ਚ ਲੈ ਗਿਆ ਅਤੇ ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਕੁਕਰਮ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ। ਅਖੀਰ ਬੱਚੀ ਦੀ ਹਾਲਤ ਖਰਾਬ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ। ਜਦੋਂ ਮਾਸੂਮ ਬੱਚੀ ਦੇ ਪਿਤਾ ਨੇ ਵਿਰੋਧ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਕੁੱਟ ਕੇ ਭਜਾ ਦਿੱਤਾ।ਬੱਚੀ ਦੀ ਲਾਸ਼ ਪੂਹਲੇ ਨੇ ਸ੍ਰੀ ਹਰਿਗੋਬਿੰਦਪੁਰ ਵਿਚਲੇ ਦਰਿਆ ਬਿਆਸ ਵਿਚ ਟੋਟੇ-ਟੋਟੇ ਕਰਕੇ ਵਹਾ ਦਿੱਤੀ।ਕਵੀਸ਼ਰ ਜੋਗੀ’ ਦੀ ਪੋਤਰੀ ‘ਤੇ ਵੀ ਢਾਹਿਆ ਸੀ ਤਸ਼ੱਦਦ;ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਪੰਥਕ ਕਵੀਸ਼ਰ ਜੋਗਾ ਸਿੰਘ ਜੋਗੀ ਦੀ 16 ਸਾਲਾ ਪੋਤਰੀ ਰਤਿੰਦਰਬੀਰ ਕੌਰ ਵੀ ਪੂਹਲੇ ਦੀ ਹਵਸ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੋਈ। ਰਤਿੰਦਰਬੀਰ ਦਾ ਦੋਸ਼ ਸਿਰਫ਼ ਇਹੀ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਇਕ ਖਾੜਕੂ ਦੀ ਧੀ ਸੀ। ਉਸਦੇ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਤਾਂ ਪੁਲਿਸ ਨੇ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਪੂਹਲਾ ਆਪਣੇ ਬੰਦੇ ਭੇਜ ਕੇ ਰਤਿੰਦਰਬੀਰ ਨੂੰ ਜਬਰੀ ਘਰੋਂ ਚੁੱਕ ਲਿਆਉਂਦਾ ਤੇ ਚਾਰ-ਚਾਰ ਦਿਨ ਵਾਪਸ ਘਰ ਨਾ ਜਾਣ ਦਿੰਦਾ। ਜੋਗਾ ਸਿੰਘ ਜੋਗੀ ਨੇ ਇਸ ਬਾਰੇ ਮੁੱਖ ਮੰਤਰੀ ਪੰਜਾਬ ਅਤੇ ਪੰਜਾਬ ਪੁਲਿਸ ਮੁਖੀ ਤੱਕ ਦਰਖਾਸਤਾਂ ਦਿੱਤੀਆਂ। ਡੀ ਆਈ ਜੀ ਜਸਮਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਅਤੇ ਉਸ ਵੇਲੇ ਦੇ ਐਸ ਐਸ ਪੀ ਮਜੀਠਾ ਲੋਕ ਨਾਥ ਆਂਗਰਾ ਨੇ ਵੀ ਚੁੱਪ ਧਾਰੀ ਰੱਖੀ। ਅਕਾਲੀ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਮੰਤਰੀ ਸੇਵਾ ਸਿੰਘ ਸੇਖਵਾਂ ਅਤੇ ਸੁੱਚਾ ਸਿੰਘ ਲੰਗਾਹ ਤੱਕ ਵੀ ਪਹੁੰਚ ਕੀਤੀ, ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵੀ ਕੋਈ ਸੁਣਵਾਈ ਨਾ ਕੀਤੀ। ਅਖੀਰ ਜਦੋਂ ਪੀੜਤ ਪਰਿਵਾਰ ਨੇ ਪੰਜਾਬ ਅਤੇ ਹਰਿਆਣਾ ਹਾਈ ਕੋਰਟ ਦਾ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਖੜਕਾਇਆ ਤਾਂ ਪੂਹਲੇ ਨੇ ਕਨੂੰਨੀ ਬਚਾਅ ਲਈ ਆਪਣੇ ਸਹਿਯੋਗੀ ਐਡਵੋਕੇਟ ਦੀਪਇੰਦਰ ਸਿੰਘ ਢਿੱਲੋਂ ਦੀ ਮਦਦ ਰਾਹੀਂ ਰਤਿੰਦਰਬੀਰ ਕੌਰ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਵਿਆਹ ਦੇ ਕਾਗਜ਼ ਦਾਖਲ ਕਰ ਦਿੱਤੇ। ਅਖੀਰ ਪੂਹਲੇ ਨੇ ਕਨੂੰਨੀ ਬਚਾਅ ਕਰਕੇ ਇਕ ਰਾਤ ਰਤਿੰਦਰਬੀਰ ਦਾ ਆਪਣੇ ਸਾਥੀਆਂ ਤੋਂ ਸਮੂਹਿਕ ਬਲਾਤਕਾਰ ਕਰਵਾਇਆ। ਇਸ ਕਾਂਡ ਦਾ ਸਵਰਨਜੀਤ ਸਿੰਘ ਚਸ਼ਮਦੀਦ ਗਵਾਹ ਹੈ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਸਦੀ ਹਾਲਤ ਨੀਮ ਪਾਗਲਾਂ ਵਰਗੀ ਹੋ ਗਈ ਸੀ। ਇਕ ਦਿਨ ਪੂਹਲੇ ਦੀ ਗੈਰ ਹਾਜ਼ਰੀ ‘ਚ ਕਵੀਸ਼ਰ ਜੋਗਾ ਸਿੰਘ ਜੋਗੀ ਤੇ ਹੋਰ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਆ ਕੇ ਰਤਿੰਦਰਬੀਰ ਨੂੰ ਲੈ ਗਏ।ਐਨਾ ਸਭ ਕੁਝ ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਨਾਲ ਵੇਖ ਕੇ ਸਵਰਨਜੀਤ ਨੇ ਪੂਹਲੇ ਦੇ ਗਿਰੋਹ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਪਾਉਣ ਲਈ ਨਿਹੰਗ ਮੁਖੀ ਜਥੇਦਾਰ ਬਾਬਾ ਦੀਪ ਸਿੰਘ ਨਾਲ ਤਾਲਮੇਲ ਕੀਤਾ। ਪੂਹਲੇ ਨੂੰ ਸ਼ੱਕ ਪੈਣ ‘ਤੇ ਉਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਰੱਜ ਕੇ ਕੁੱਟਿਆ। ਉਸਨੇ ਉਸਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਹੀ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਦੇ ਐਸ ਐਸ ਪੀ ਨੂੰ ਫੋਨ ਕਰਕੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਸੈਕਟਰ-39-ਸੀ ਦੇ ਗੁਰਦੁਆਰੇ ‘ਚ ਰਹਿੰਦੇ ਸਵਰਨਜੀਤ ਦੇ ਸਾਰੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰ ਕਰ ਲਵੇ।ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਭੰਗਾਲੀ ਵਾਸੀ ਸਾਥੀ ਸਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਉਰਫ ਥੱਥਾ ਫੌਜੀ ਵੀ ਪੂਹਲੇ ਨੇ ਗਿਰੋਹ ‘ਚੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਦਾ ਵੇਖ ਕੇ ਜਿਉਂਦਾ ਸਾੜ ਕੇ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਗੁਰਦਿਆਲ ਸਿੰਘ ਰਾਗੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਚਹੇਤੇ ਐਸ ਐਸ ਪੀ ਰਾਹੀਂ ਮਰਵਾਇਆ ਸੀ। ਬਾਬਾ ਚਰਨ ਸਿੰਘ ਕਾਰ ਸੇਵਾ ਬੀੜ ਸਾਹਿਬ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਪੂਹਲੇ ਨੇ ਬੇਰਹਿਮੀ ਨਾਲ ਕਤਲ ਕਰਵਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਉਹ ਦੱਸਦਾ ਹੈ ਕਿ ਗੁਰਦਾਪੁਰ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ‘ਚ ਪੈਂਦੇ ਪਿੰਡ ਘੁੰਮਣ ਦੇ ਬਿਲਡਿੰਗ ਮੈਟੀਰੀਅਲ ਵਿਕਰੇਤਾ ਸੂਬੇਦਾਰ ਹਰਭਜਨ ਸਿੰਘ ਤੋਂ ਪੂਹਲਾ ਆਪਣੇ ਕੰਪਲੈਕਸ ਦੀ ਉਸਾਰੀ ਲਈ ਸਰੀਆ ਅਤੇ ਸੀਮੇਂਟ ਲੈਂਦਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਸਦਾ ਬਿਲ ਤਕਰੀਬਨ 5 ਲੱਖ ਰੁਪਏ ਬਣ ਗਿਆ ਸੀ। ਉਹ ਜਦੋਂ ਵੀ ਪੈਸੇ ਮੰਗਦਾ ਤਾਂ ਪੂਹਲਾ ਅੱਗੋਂ ਟਾਲ-ਮਟੋਲ ਕਰ ਦਿੰਦਾ। ਇਕ ਦਿਨ ਸੂਬੇਦਾਰ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਪੂਹਲੇ ਕੋਲ ਪੈਸੇ ਮੰਗਣ ਗਿਆ ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਜਾਨੋਂ ਮਾਰਨ ਦੀਆਂ ਧਮਕੀਆਂ ਦੇ ਕੇ ਭਜਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਆਖ਼ਰ ਤਿੰਨ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਉਸਦੀ ਸਹਿਮ ਕਾਰਨ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ। 1997 ‘ਚ ਅਕਾਲੀ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਮੰਤਰੀ ਅਜੀਤ ਸਿੰਘ ਕੋਹਾੜ ਕੋਲ ਵੀ ਕਿਸੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰੀ ਦੇ ਆਧਾਰ ‘ਤੇ ਸਵਰਨਜੀਤ ਨੇ ਆਪਣੀ ਪੂਹਲੇ ਦੇ ਚੁੰਗਲ ‘ਚੋਂ ਮੁਕਤੀ ਲਈ ਗੁਹਾਰ ਲਾਈ ਸੀ। ਮੰਤਰੀ ਨੇ ਨਵਾਂਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਐਸ ਐਸ ਪੀ ਦੀ ਨਿਗਰਾਨੀ ਹੇਠ ਸਵਰਨਜੀਤ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਪੂਹਲੇ ਦੇ ਚੁੰਗਲ ‘ਚੋਂ ਮੁਕਤ ਕਰਵਾਇਆ।
ਕਤਲ ਕੇਸ ਨੇ ਕਰਵਾਈ ਪੂਹਲੇ ਨੂੰ ਜੇਲ੍ਹ ਦੀ ਅੰਤਿਮ ਯਾਤਰਾ ਤਹਿਸੀਲ ਬਾਬਾ ਬਕਾਲਾ ਦੇ ਪਿੰਡ ਖਾਨਪੁਰ ਦੇ ਖਾੜਕੂ ਜੋਗਾ ਸਿੰਘ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦਾ ਸਮੂਹਿਕ ਕਤਲ ਕੇਸ ਨਿਹੰਗ ਪੂਹਲੇ ਦੀ ਅੰਤਮ ਯਾਤਰਾ ਦਾ ਸਬੱਬ ਬਣ ਕੇ ਰਹਿ ਗਿਆ। 31 ਮਈ 1991 ਦੀ ਰਾਤ ਨੂੰ ਪਿੰਡ ਖਾਨਪੁਰ ਵਿਖੇ ਖਾੜਕੂ ਜੋਗਾ ਸਿੰਘ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ 5 ਔਰਤਾਂ ਤੇ ਬੱਚਿਆਂ ਸਮੇਤ 7 ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਨੂੰ ਬੇਰਹਿਮੀ ਨਾਲ ਕਤਲ ਕਰਨ ਦੇ ਕੇਸ ‘ਚ ਪੰਜਾਬ ਅਤੇ ਹਰਿਆਣਾ ਹਾਈਕੋਰਟ ਵੱਲੋਂ ਪੁਲਿਸ ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ (ਦਿਹਾਤੀ) ਦੇ ਐਸ ਐਸ ਪੀ ਤੋਂ ਪੜਤਾਲ ਕਰਵਾਉਣ ਉਪਰੰਤ 25 ਮਈ 2008 ਨੂੰ ਨਿਹੰਗ ਪੂਹਲੇ ਨੂੰ ਹਾਈਕੋਰਟ ਦੇ ਆਦੇਸ਼ਾਂ ‘ਤੇ ਮੁੜ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰ ਕਰਕੇ ਕੇਂਦਰੀ ਜੇਲ੍ਹ ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ ਵਿਖੇ ਭੇਜਿਆ ਗਿਆ ਸੀ।ਖਾੜਕੂ ਜੋਗਾ ਸਿੰਘ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਸਮੂਹਿਕ ਕਤਲ ਕੇਸ ਦਾ ਇਕੋ-ਇਕ ਚਸ਼ਮਦੀਦ ਗਵਾਹ ਰਣਜੀਤ ਸਿੰਘ ਬਚ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਉਹ ਪੂਹਲੇ ਤੋਂ ਡਰਦਾ ਵਿਦੇਸ਼ ਚਲਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਪੂਹਲੇ ਦੀ ਅੱਤ’ ਵਿਰੁੱਧ ਮਾਝਾ ਐਕਸ ਸਰਵਿਸਮੈਨ ਦੇ ਆਗੂ ਕਰਨਲ ਜੀ ਐਸ ਸੰਧੂ ਨੇ ਲਹਿਰ ਬੁਲੰਦ ਕੀਤੀ ਤਾਂ 2007 ‘ਚ ਰਣਜੀਤ ਸਿੰਘ ਨੇ ਵਿਦੇਸ਼ੋ ਪਰਤ ਕੇ ਉਸ ਵਿਰੁੱਧ ਪੰਜਾਬ ਅਤੇ ਹਰਿਆਣਾ ਹਾਈਕੋਰਟ ‘ਚ ਰਿੱਟ
ਪਾ ਦਿੱਤੀ ਸੀ।
ਪੂਹਲੇ ਦਾ ਪਿਛੋਕੜ;
ਅਜੀਤ ਸਿੰਘ ਪੂਹਲੇ ਦਾ ਅਸਲ ਨਾਂ ਜਸਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਸੀ ਅਤੇ ਉਹ ਆਪਣੇ ਕਾਲਜ ਸਮੇਂ ਵਿਚ ਗੁੱਡ ਫਾਈਟਰ ਦੇ ਨਾਂ ਨਾਲ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਸਰਕਾਰੀ ਕਾਲਜ ਲੁਧਿਆਣਾ ਤੋਂ ਐਮ ਏ ਤੱਕ ਪੜ੍ਹਨ ਵਾਲਾ ਜਸਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਸ਼ੁਰੂ ‘ਚ ਨਕਸਲਵਾਦੀਆਂ ਦਾ ਸਮਰਥਕ ਰਿਹਾ, ਪਰ ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਫੜੋ-ਫੜੀ ਹੋਈ ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਕੇਸ ਰੱਖ ਲਏ ਤੇ ਤਰਨਾ ਦਲ ਨਿਹੰਗ ਜਥੇਬੰਦੀ ਦੇ ਮੁਖੀ ਕਾਹਨ ਸਿੰਘ ਦੀ ਸ਼ਰਨ ‘ਚ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਇੱਥੇ ਹੀ ਉਸਨੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਛਕ ਲਿਆ ਤੇ ਉਹ ਜਸਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਤੋਂ ਨਿਹੰਗ ਅਜੀਤ ਸਿੰਘ ਬਣ ਗਿਆ। ਲੁਧਿਆਣਾ ਦੇ ਸਰਾਭਾ ਨਗਰ ਦੇ ਜੰਮਪਲ ਅਜੀਤ ਸਿੰਘ ਪੂਹਲਾ ਦਾ ਪਿਛੋਕੜ ਨਾਮਧਾਰੀ ਤਰਖਾਣ ਪਰਿਵਾਰ ਨਾਲ ਸੀ। ਉਸਦਾ ਪਿਤਾ ਨਾਹਰ ਸਿੰਘ 1947 ‘ਚ ਦੇਸ਼ ਵੰਡ ਸਮੇਂ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਤੋਂ ਇੱਧਰ ਆਇਆ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਅਜੀਤ ਸਿੰਘ, ਕਾਹਨ ਸਿੰਘ ਕੋਲ ਗਿਆ ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਪੜ੍ਹੇ-ਲਿਖੇ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣਾ ਡਰਾਈਵਰ- ਕਮ-ਪੀ ਏ ਰੱਖ ਲਿਆ। ਸ਼ੁਰੂ ਦੇ ਹੀ ਦਿਨਾਂ ਤੋਂ ਲੜਾਈਆਂ ਝਗੜੇ ਕਰਨ ‘ਚ ਮਾਹਰ ਅਜੀਤ ਸਿੰਘ ‘ਤੇ ਕਈ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕੇਸ ਬਣੇ, ਪਰ ਬਾਬਾ ਕਾਹਨ ਸਿੰਘ ਦੀ ਸਰਕਾਰੇ-ਦਰਬਾਰੇ ਪਹੁੰਚ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਉਹ ਕੇਸਾਂ ‘ਚੋਂ ਬਚ ਗਿਆ। ਪਰ ਆਖ਼ਰ ‘ਚ ਬਾਬਾ ਕਾਹਨ ਸਿੰਘ ਵੀ ਅਜੀਤ ਸਿੰਘ ਦੀਆਂ ਕਰਤੂਤਾਂ ਅਤੇ ਲੜਾਈਆਂ ਤੋਂ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨ ਹੋ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਇਕ ਖਟਾਰਾ ਜੀਪ ਦੇ ਕੇ ਉਸਨੂੰ 1981-82 ਦੌਰਾਨ ਆਪਣੇ ਤਰਨਾ ਦਲ ਤੋਂ ਵੱਖ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਅਜੀਤ ਸਿੰਘ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਹੋਰ ਸਾਥੀ ਨਿਹੰਗ ਜੋ ਉਸ ਨਾਲ ਤਰਨਾ ਦਲ ‘ਚੋਂ ਨਾਲ ਆ ਗਏ ਸਨ, ਨੂੰ ਇਕ ਅਜਿਹੇ ਡੇਰੇ ਜਾਂ ਗੁਰਦੁਆਰੇ ਦੀ ਤਲਾਸ਼ ਸੀ, ਜਿਸ ‘ਤੇ ਉਹ ਕਬਜ਼ਾ ਜਮਾ ਕੇ ਆਪਣੀ ਰਿਆਸਤ ਕਾਇਮ ਕਰ ਸਕਦੇ।ਜਾਣਕਾਰਾਂ ਅਨੁਸਾਰ ਉਹ ਘੁੰਮਦੇ-ਘੁੰਮਾਉਂਦੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਦੀ ਤਹਿਸੀਲ ਪੱਟੀ ਦੇ ਪਿੰਡ ਪੂਹਲਾ ਆ ਗਏ। ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਨਿਹੰਗ ਗੱਜਣ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਮਿਲੇ। ਮਾਝਾ ਐਕਸ ਸਰਵਿਸਮੈਨ ਹਿਊਮਨ ਰਾਈਟਸ ਫਰੰਟ ਦੇ ਚੇਅਰਮੈਨ ਜੇ ਐਸ ਸੰਧੂ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਮੰਨਿਆ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਨਿਹੰਗ ਗੱਜਣ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਬਾਅਦ ‘ਚ ਪੂਹਲਾ ਨੇ ਹੀ ਕਤਲ ਕਰਵਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਉਸਦੀ ਸ਼ਰਾਬ ਪੀਣ ਦੀ ਲਤ ਅਤੇ ਗੁੱਸੇਖੋਰ ਸੁਭਾਅ ਹੀ ਗੱਜਣ ਸਿੰਘ ਦੀ ਮੌਤ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣਿਆ। ਸੰਧੂ ਦੇ ਦਾਅਵੇ ਮੁਤਾਬਕ ਗੱਜਣ ਸਿੰਘ ਦੀ ਪਤਨੀ ਅਨੁਸਾਰ ਗੱਜਣ ਸਿੰਘ ਨੇ ਪੂਹਲੇ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਖੇਤ ਵਿਚ ਟਿਊਬਵੈਲ ‘ਤੇ ਰਹਿਣ ਲਈ ਪੱਕਾ ਕਮਰਾ ਦੇ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਜਦੋਂਕਿ ਉਹ ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਪਰਿਵਾਰ ਖ਼ੁਦ ਕੱਚੇ ਕਮਰੇ ‘ਚ ਗੁਜ਼ਾਰਾ ਕਰਨ ਲੱਗੇ। ਇਤਿਹਾਸਕ ਪਿੰਡ ਪੂਹਲੇ ਦੇ ਗੁਰਦੁਆਰੇ ‘ਚ ਗੱਜਣ ਸਿੰਘ ਨੇ ਹੀ ਅਜੀਤ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਕਾਬਜ਼ ਕਰਵਾਇਆ। ਇੱਥੇ ਕਾਬਜ਼ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਨਿਹੰਗ ਅਜੀਤ ਸਿੰਘ ਪੂਹਲਾ ਬਣ ਗਿਆ। ਇਹ ਗੱਲ ਕਰੀਬ 1982-83 ਦੀ ਹੈ।
ਪੂਹਲੇ ਦੀ ਅੱਤ’ ਵਿਰੁੱਧ ਉਠੀ ਲੋਕ ਲਹਿਰ ਦੇ ਮੋਢੀ;ਨਿਹੰਗ ਪੂਹਲੇ ਵਿਰੁੱਧ ਉਠੀ ਲੋਕ ਲਹਿਰ ਨੇ ਉਸਦੀ ਅੱਤ ਦਾ ਅੰਤ ਕੀਤਾ। ਇਹ ਅਵਾਜ਼ ਸੀ ਰਿਟਾ. ਕੈਪਟਨ ਸੁਖਦੇਵ ਸਿੰਘ, ਪੰਚਾਇਤ ਮੈਂਬਰ ਪਿਆਰਾ ਸਿੰਘ, ਹਵਾਲਦਾਰ ਹਰੀ ਸਿੰਘ, ਜਥੇਦਾਰ ਚੈਨ ਸਿੰਘ, ਬਲਬੀਰ ਸਿੰਘ ਸੰਧੂ, ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਪੂਹਲਾ, ਜਥੇਦਾਰ ਨਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਪੂਹਲਾ (ਬਿਧੀ ਚੰਦੀਆਂ ਦਲ), ਭਾਈ ਬਘੇਲ ਸਿੰਘ, ਭਾਈ ਬਾਜ ਸਿੰਘ, ਭਾਈ ਸ਼ਿੰਦਾ ਸਿੰਘ ਗਵਾਲੀਅਰ, ਜਵਾਹਰ ਸਿੰਘ ਫੌਜੀ ਅਤੇ ਜੰਗ ਸਿੰਘ ਦੀ। ਪਿੰਡ ਪੂਹਲਾ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸਕ ਗੁਰਦੁਆਰੇ ‘ਤੇ ਨਿਹੰਗ ਅਜੀਤ ਸਿੰਘ ਦਾ ਕਬਜ਼ਾ ਸੀ।
ਪਿੰਡ ਦੀਆਂ ਧੀਆਂ-ਭੈਣਾਂ ਸਵੇਰੇ-ਸ਼ਾਮ ਗੁਰਦੁਆਰੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਵੀ ਕਤਰਾਉਂਦੀਆਂ ਸਨ ਕਿਉਂਕਿ ਪੂਹਲੇ ਨੇ ਗੁਰੂ-ਘਰ ਨੂੰ ਅਜਿਹੇ ਵਾਤਾਵਰਨ ਦਾ ਰੂਪ ਦੇ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਕਿ ਗੁਰੂ-ਘਰ ਘੱਟ ਤੇ ਗੁੰਡਾ ਗਿਰੋਹ ਦਾ ਅੱਡਾ ਵੱਧ ਜਾਪਦਾ ਸੀ।ਪਿੰਡ ਦੇ ਮੋਹਤਵਰਾਂ ਨੇ ਪਿੰਡ ‘ਚ ਇਕ ਹੋਰ ਗੁਰੂ-ਘਰ ਉਸਾਰਨ ਦਾ ਫ਼ੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਪੂਹਲਾ ਭੜਕ ਉਠਿਆ। ਬੱਸ ਇੱਥੋਂ ਹੀ ਪੂਹਲਾ ਹਟਾਓ ਸੰਘਰਸ਼ ਕਮੇਟੀ’ ਦਾ ਆਗਾਜ਼ ਹੋਇਆ। ਪੂਹਲੇ ਨੇ ਦੂਜਾ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਬਣਨ ਤੋਂ ਰੋਕਣ ਲਈ ਮਿਸਤਰੀ ਚੁੱਕੇ ਅਤੇ ਲਾਪਤਾ ਕਰ ਦਿੱਤੇ। ਇਸ ਦੀ ਐਫ ਆਈ ਆਰ ਦਰਜ ਕਰਵਾਉਣ ਲਈ ਕਰਨਲ ਜੀ ਐਸ ਸੰਧੂ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ‘ਚ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਪੂਹਲਾ ਵਿਰੁੱਧ ਵਿਸ਼ਾਲ ਘੇਰਾਬੰਦੀ ਕਰਨੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ। ਕੈਪਟਨ ਅਮਰਿੰਦਰ ਦੀ ਸਰਕਾਰ ਵੇਲੇ ਉਸ ਵਿਰੁੱਧ ਲੋਕ ਲਹਿਰ ਦੀ ਸੁਣੀ ਜਾਣ ਲੱਗੀ ਤੇ ਪੂਹਲੇ ਨੂੰ ਹੁਣ ਤੱਕ ਬਚਾਉਣ ਵਾਲੇ ਅਫਸਰ ਵੀ ਉਸਤੋਂ ਹੱਥ ਪਿੱਛੇ ਕਰਨ ਲੱਗੇ।ਨਿਹੰਗ ਪੂਹਲੇ ਨੇ ਆਪਣੇ ਕਬਜ਼ੇ ਵਾਲੇ ਪਵਿੱਤਰ ਗੁਰਦੁਆਰਿਆਂ ਅੰਦਰ ਪੋਸਤ ਵਰਗੇ ਨਸ਼ੇ ਬੀਜਣ ਦਾ ਕੰਮ ਵੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਸਦੇ ਕਬਜ਼ੇ ਹੇਠਲੇ ਗੁਰਦੁਆਰਿਆਂ ‘ਚ ਪੂਹਲਾ ਪਿੰਡ ਦਾ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਸ਼ਹੀਦ ਭਾਈ ਤਾਰੂ ਸਿੰਘ, ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਸ੍ਰੀ ਦਮਦਮਾ ਸਾਹਿਬ (ਪਾਤਸ਼ਾਹੀ ਛੇਵੀਂ) ਹਰਗੋਬਿੰਦਪੁਰ, ਸ਼ਹੀਦ ਬਾਬਾ ਦੀਪ ਸਿੰਘ ਦੇ ਜਨਮ ਅਸਥਾਨ ਪਹੁਵਿੰਡੀ ਵਿਚਲਾ ਇਤਿਹਾਸਕ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਵੀ ਮੁੱਖ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਸ਼ਾਮਲ ਰਿਹਾ ਹੈ।ਪੂਹਲੇ ਵਿਰੁੱਧ ਉਠੀ ਲੋਕ ਲਹਿਰ ਨੇ ਪਿੰਡ ਪੂਹਲਾ ਵਿਚਲੇ ਇਤਿਹਾਸਕ ਗੁਰਦੁਆਰੇ ਨੂੰ ਪੂਹਲੇ ਦੇ ਕਬਜ਼ੇ ਤੋਂ ਅਜ਼ਾਦ ਕਰਵਾ ਕੇ ਸ਼੍ਰੋਮਣੀ ਕਮੇਟੀ ਦੇ ਹਵਾਲੇ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਜਿਥੇ
ਦੋ ਮਾਸੂਮ ਲੜਕੀਆਂ ਤੇ ਦੋ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਜਿਉਂਦਾ ਸਾੜਿਆ ਸੀ 29 ਅਗਸਤ ਨੂੰ ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ ਦੀ ਕੇਂਦਰੀ ਜੇਲ੍ਹ ‘ਚ ਨਿਹੰਗ ਮੁਖੀ ਅਜੀਤ ਸਿੰਘ ਪੂਹਲਾ ਨੂੰ ਦੋ ਕੈਦੀਆਂ ਹਰਚੰਦ ਸਿੰਘ ਤੇ ਨਵਤੇਜ ਸਿੰਘ ਨੇ ਅੱਗ ਲਾ ਕੇ ਜਿਉਂਦਾ ਸਾੜ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ 29 ਅਗਸਤ 1991 ਨੂੰ ਪਿੰਡ ਜਟਾਣਾ (ਰੋਪੜ) ਵਿਖੇ ਪੂਹਲੇ ਨੇ ਖੁਦ ਇਕ ਖਾੜਕੂ ਬਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਜਟਾਣਾ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀਆਂ ਦੋ ਔਰਤਾਂ ਤੇ ਦੋ ਮਾਸੂਮ ਬੱਚੀਆਂ ਨੂੰ ਘਰ ਸਮੇਤ ਅੱਗ ਲਗਾ ਕੇ ਸਾੜ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਨਿਹੰਗ ਸੁਖਦੇਵ ਸਿੰਘ ਦਾ ਕਤਲ; ਨਿਹੰਗ ਸੁਖਦੇਵ 2001 ਤੋਂ ਗੁੰਮ ਹੈ। ਉਸਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦਾ ਦੋਸ਼ ਹੈ ਕਿ ਸੁਖਦੇਵ ਨੂੰ ਪੂਹਲੇ ਨੇ ਅਗਵਾ ਕਰਕੇ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਕਿ ਪਿੰਡ ਘੁੰਮਣ ਵਾਸੀ ਸੁਖਦੇਵ ਸਿੰਘ ਜੱਬੋਵਾਲ ਡੇਰੇ ‘ਚ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ। ਪੂਹਲਾ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕੋਲ ਲੈ ਗਿਆ। ਸੁਖਦੇਵ ਸਿੰਘ ਪੂਹਲੇ ਦੀ ਅਸਲੀਅਤ ਵੇਖ ਕੇ ਭੱਜ ਗਿਆ। ਪੂਹਲੇ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਕਾਬੂ ਕਰਕੇ ਨਵਾਂਸ਼ਹਿਰ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਕਸਬਾ ਬਹਿਰਾਮ ਨੇੜੇ 18-19 ਜੂਨ 2002 ਨੂੰ ਸ਼ਹੀਦ ਜੋੜਾ ਪੀਰ ਦਰਗਾਹ ‘ਤੇ ਕ੍ਰਿਪਾਨਾਂ ਨਾਲ ਟੋਟੇ-ਟੋਟੇ ਕਰਕੇ ਵੱਢ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਪੂਹਲੇ ਨੇ ਇਸ ਕੇਸ ‘ਚ ਸਵਰਨਜੀਤ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਫਸਾਉਣ ਕੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ, ਪਰ ਤਫਤੀਸ਼ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਸਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ। ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਖੁਦ ਪੂਹਲਾ ਇਸ ਕੇਸ ਫਸ ਗਿਆ ਤੇ ਉਸ ਦੀ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰੀ ਵੀ ਹੋਈ ਸੀ।
ਭਾਈ ਬਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਜਟਾਣਾ ਜੀ ਦੇ ਸਕੇ ਭਰਾ ਦਾ ਪਹਿਲਾਂ ਇੰਟਰਵਿਊ ਪਰਿਵਾਰ ‘ਤੇ ਹੋਏ ਤਸ਼ੱਦਤ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੀ ਰੂਹ ਕੰਬ ਜਾਵੇਗੀ ਜਾਣੋ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਪਾਣੀਆਂ ਦੇ ਰਾਖੇ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨਾਲ ਕੀ ਬੀਤੀ…
SYL ਨਹਿਰ ਦਾ ਕੰਮ ਰੁਕਵਾਉਣ ਵਾਲਾ ਕੌਣ ਸੀ Balwinder Singh Jattana ? #balwindersinghjattana #sylsidhumoosewala ਘੋੜੀ ਖੋਹਣ ਲਈ ਕਤਲ; ਭੰਬੋਈ ਪਿੰਡ ਦੇ ਇਕ ਵਿਅਕਤੀ ਮਹਿਲ ਸਿੰਘ ਕੋਲ ਇਕ ਨੱਚਣ ਵਾਲੀ ਘੋੜੀ ਸੀ।ਉਸ ਘੋੜੀ ਬਾਰੇ ਪੂਹਲੇ ਦੇ ਸਾਥੀ ਵੱਸਣ ਸਿੰਘ ਜਿਸ ਨੂੰ ਕੁੜਿੱਕੀ’ ਆਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਨੇ ਪੂਹਲੇ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ। ਪੂਹਲੇ ਨੇ ਉਹ ਘੋੜੀ ਮੰਗ ਲਈ, ਪਰ ਉਸ ਗਰੀਬ ਦੀ ਰੋਟੀ-ਟੁੱਕ ਦਾ ਆਹਰ ਹੀ ਇਸ ਘੋੜੀ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਬਹਾਨਾ ਲਾ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਇਹ ਘੋੜੀ ਤਾਂ ਉਸਦੇ ਭਰਾ ਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਸੁਣ ਕੇ ਪੂਹਲੇ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਸਬਕ ਸਿਖਾਉਣ ਦਾ ਫ਼ੈਸਲਾ ਕਰ ਲਿਆ। ਇਕ ਦਿਨ ਉਹ ਮੰਡੀ ਵਿਚ ਕਣਕ ਵੇਚ ਕੇ ਵਾਪਸ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤਾਂ ਪੂਹਲੇ ਦਾ ਸਾਥੀ ਵੱਸਣ ਸਿੰਘ ਕੁੜਿੱਕੀ ਉਸਨੂੰ ਗੱਲਾਂ ‘ਚ ਫਸਾ ਕੇ ਪੂਹਲੇ ਕੋਲ ਲੈ ਗਿਆ। ਅਖੀਰ ਮਹਿਲ ਸਿੰਘ ਪੂਹਲੇ ਦੀ ਹਿਰਾਸਤ ‘ਚ ਤਸ਼ੱਦਦ ਨਾ ਸਹਾਰਦਾ ਹੋਇਆ ਦਮ ਤੋੜ ਗਿਆ।ਜ਼ਮੀਨ ‘ਤੇ ਕਬਜ਼ੇ ਲਈ ਕਤਲ; 65 ਸਾਲਾ ਬਜ਼ੁਰਗ ਅਨੂਪ ਸਿੰਘ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਹੋਰ ਵੀ ਦਰਦਨਾਕ ਹੈ। ਅਨੂਪ ਸਿੰਘ ਨੇ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਪੂਹਲੇ ਨਾਲ ਵਫ਼ਾਦਾਰੀ ਨਿਭਾਈ, ਪਰ ਉਸ ਦੀ ਕੁਲੱਖਣੀ ਨਜ਼ਰ ਬਜ਼ੁਰਗ ਦੇ ਸਾਢੇ ਚਾਰ ਏਕੜ ਜ਼ਮੀਨ ‘ਤੇ ਆਣ ਟਿਕੀ। ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਜ਼ਮੀਨ ਦੇਣ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਤਾਂ ਇਕ ਦਿਨ ਪੂਹਲੇ ਨੇ ਅਨੂਪ ਸਿੰਘ ਦੀ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਦੀ ਸੇਵਾ ਦੀ ਵੀ ਸ਼ਰਮ ਨਾ ਕੀਤੀ। ਅਨੂਪ ਸਿੰਘ ਦੀ ਪਤਨੀ ਚਰਨ ਕੌਰ ਅਨੁਸਾਰ ਇਕ ਦਿਨ ਪੂਹਲਾ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਸਾਥੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਘਰ ਆਏ। ਪੂਹਲੇ ਤੇ ਸਾਥੀਆਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਤਾਂ ਇਕ ਕਮਰੇ ਅੰਦਰ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਪਰ ਉਸਦੇ ਪਤੀ ਨੂੰ ਘੜੀਸਦੇ ਹੋਏ ਘਰ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਲੈ ਗਏ। ਇਹ ਵਾਕਾ 24 ਜੂਨ 1990 ਦੀ ਸ਼ਾਮ ਦਾ ਹੈ। ਅਨੂਪ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਪੂਹਲੇ ਤੇ ਉਸਦੇ ਸਾਥੀਆਂ ਨੇ ਇੰਨਾ ਕੁੱਟਿਆ ਕਿ ਉਹ ਮੁੜ ਕਦੇ ਵੀ ਮੰਜੇ ਤੋਂ ਉਠ ਨਾ ਸਕਿਆ ਅਤੇ ਉਹ ਚਾਰ ਦਿਨ ਬੇਹੋਸ਼ੀ ਦੀ ਹਾਲਤ ਵਿਚ ਰਹਿਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ 28 ਜੂਨ ਨੂੰ ਦਮ ਤੋੜ ਗਿਆ। ਅਨੂਪ ਸਿੰਘ ਦੀ ਵਿਧਵਾ ਦੀ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ‘ਤੇ ਇਹ ਮਾਮਲਾ ਵੀ ਭਿੱਖੀਵਿੰਡ ਪੁਲਿਸ ਨੇ 23 ਫਰਵਰੀ 2004 ਨੂੰ ਦਰਜ ਕਰ ਲਿਆ। ਜਦੋਂਕਿ ਪੂਹਲੇ ਨੇ ਬਜ਼ੁਰਗ ਅਨੂਪ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਮਾਰਨ ਉਪਰੰਤ ਉਸਦੀ ਸਾਢੇ ਚਾਰ ਏਕੜ
ਜ਼ਮੀਨ ਉਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ। ਅੱਜ-ਕੱਲ੍ਹ ਉਸ ਜ਼ਮੀਨ ‘ਤੇ ਪੂਹਲੇ ਦਾ ਏਅਰ- ਕੰਡੀਸ਼ਨਡ ਵਿਸ਼ਾਲ ਡੇਰਾ ਉਸਰਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ।
#Interview #BalwinderSinghJattana #SidhuMooseWala #SumedhSaini #SYL Video Source – Jagdeep Singh Thali Punjabi lok #PunjabSpectrum
ਪੂਹਲੇ ਵਿਰੁੱਧ ਦਰਜ ਐਫ ਆਈ ਆਰ; ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਨਾਨਕਸਰ ਦੀ ਜ਼ਮੀਨ ‘ਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰਨ ਦੇ ਦੋਸ਼ ‘ਚ 28 ਜੁਲਾਈ 2007 ਨੂੰ ਸੈਕਟਰ 39, ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਦੇ ਪੁਲਿਸ ਸਟੇਸ਼ਨ ‘ਚ ਆਈ ਪੀ ਸੀ ਦੀਆਂ
ਧਾਰਾਵਾਂ 323, 324, 325, 452, 148, 149, 159 ਅਧੀਨ ਕੇਸ ਦਰਜ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। – ਐਫ ਆਈ ਆਰ ਨੰ. 74 ਬਾਬਾ ਬਕਾਲਾ ਨੇੜੇ ਜ਼ਮੀਨ ‘ਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰਨ ਦੇ ਦੋਸ਼ ‘ਚ 6 ਅਪ੍ਰੈਲ, 2007 ਨੂੰ
ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ ਦੇ ਬਿਆਸ ਪੁਲਿਸ ਸਟੇਸ਼ਨ ‘ਚ ਆਈ ਪੀ ਸੀ ਦੀਆਂ ਧਾਰਾਵਾਂ 427, 447, 336, 148, 149 ਅਧੀਨ ਕੇਸ ਦਰਜ ਕੀਤਾ ਗਿਆ।- ਐਫ ਆਈ ਆਰ ਨੰ. 256 ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਖਾਲੀ ਕਰਵਾਉਣ ਦੇ ਦੋਸ਼ ‘ਚ 3 ਜੁਲਾਈ, 2005 ਨੂੰ ਸੈਕਟਰ 39, ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਦੇ ਪੁਲਿਸ ਸਟੇਸ਼ਨ ‘ਚ ਆਈ ਪੀ ਸੀ ਦੀਆਂ ਧਾਰਾਵਾਂ 147, 148,149, 506, 324, 452, 295 ਤਹਿਤ ਕੇਸ ਦਰਜ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। – ਐਫ ਆਈ ਆਰ ਨੰ. 8 ਪੁਲਿਸ ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ ਬਟਾਲਾ ਦੇ ਪਿੰਡ ਘੁਮਾਣ ਦੇ ਠੇਕੇਦਾਰ ਨੂੰ ਪੰਜ ਲੱਖ ਰੁਪਏ ਦੀ ਕੀਮਤ ਦਾ ਉਸਾਰੀ ਵਾਲਾ ਸਾਜ਼ੋ-ਸਮਾਨ ਨਾ ਮੋੜਨ ਦੇ ਦੋਸ਼ ‘ਚ 18 ਜਨਵਰੀ, 2002 ਨੂੰ ਆਈ ਪੀ ਸੀ ਦੀਆਂ ਧਾਰਾਵਾਂ 420 ਅਤੇ 506 ਅਧੀਨ ਕੇਸ ਦਰਜ ਕੀਤਾ ਗਿਆ।- ਐਫ ਆਈ ਆਰ ਨੰ. 5 ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ ਤਰਨਤਾਰਨ ਦੇ ਪਿੰਡ ਛੋਟਾ ਵਰਪਾਲ ਦੇ ਨਿਹੰਗ ਜਸਬੀਰ ਸਿੰਘ ਜੱਸਾ ਦਾ ਕਤਲ ਕਰਨ ਦੇ ਦੋਸ਼ ‘ਚ 7 ਜਨਵਰੀ 2004 ਨੂੰ ਆਈ ਪੀ ਸੀ ਦੀਆਂ ਧਾਰਾਵਾਂ 302, 201 ਅਤੇ 34 ਅਧੀਨ ਕੇਸ ਦਰਜ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਸੈਸ਼ਨ ਅਦਾਲਤ ਤਰਨਤਾਰਨ ਕੋਲ ਮਾਮਲਾ ਸੁਣਵਾਈ ਅਧੀਨ ਹੈ। – ਐਫ ਆਈ ਆਰ ਨੰ. 169 15 ਅਕਤੂਬਰ, 2003 ਨੂੰ ਭਿੱਖੀਵਿੰਡ ਪੁਲਿਸ ਥਾਣੇ ‘ਚ ਆਈ ਪੀ ਸੀ ਦੀਆਂ ਧਾਰਾਵਾਂ 323, 34, 427, 506, 148 ਅਤੇ 149 ਅਧੀਨ ਕੇਸ ਦਰਜ ਕੀਤਾ ਗਿਆ।- ਐਫ ਆਈ ਆਰ ਨੰ. 151 ਬਾਬਾ ਬਕਾਲਾ ਧੜੇ ਦੇ ਤਰਨਾ ਦਲ ਦੇ ਨਿਹੰਗ ਕੁਲਵੰਤ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਕਤਲ ਕਰਨ ਦੇ ਦੋਸ਼ ‘ਚ 25 ਅਪ੍ਰੈਲ 1986 ਨੂੰ ਵਿਰੋਪਾਲ ਪੁਲਿਸ ਥਾਣੇ ‘ਚ ਆਈ ਪੀ ਸੀ ਦੀਆਂ ਧਾਰਾਵਾਂ 302 ਅਤੇ 34 ਅਧੀਨ ਕੇਸ ਦਰਜ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। – ਐਫ ਆਈ ਆਰ ਨੰ. 122 ਸੁਖਦੇਵ ਸਿੰਘ ਨਾਮੀ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ 14 ਸਾਲਾ ਧੀ ਜਸਪ੍ਰੀਤ ਕੌਰ ਨੂੰ ਅਗਵਾ ਕਰਨ ਦੇ ਦੋਸ਼ ‘ਚ 13 ਅਗਸਤ, 2008 ਨੂੰ ਭਿੱਖੀਵਿੰਡ ਪੁਲਿਸ ਥਾਣੇ ਵਿਚ ਕੇਸ ਦਰਜ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ।।
ਕੁਲਤਰਨ ਸਿੰਘ ਪਧਿਆਣਾ